Het grootste genre in de elektronische muziek wereld, is pop. Hier is het grootste gedeelte van de hedendaagse muziek in te vinden, wordt het meest geluisterd en zeker ook het meest op de radio gedraaid.
Vanzelfsprekend komen er meer en meer popmuzikanten bij, want hoe meer er iets op de radio ten horen wordt gebracht, hoe meer je er op verdiend alt muzikant, hoe meer er komen omdat er geld mee kan worden verdiend. Dit wil niet zeggen dat men dezelfde tonenpudding uit probeert te brengen, zeker niet, het komt zeker met zijn gebreken, maar de hedendaagse muziek producenten proberen wel uniek te blijven in wat ze produceren.
Er is een tijd geweest in deze stroming dat men elkaar alleen maar aan het kopiëren was. Begin jaren 90 kwamen de Party Animals en het duo Charlie Lownoise en Mental Theo met de stijl happy hardcore. Al snel stroomde de hele hitlijsten vol met dezelfde akkoordjes, toontjes en basjes van deze tracks en Happy hardcore is geboren.
Buiten dat ik mijn persoonlijke mening over deze muziek niet onder banken of stoelen steek, heeft het ons kikkerlandje wel degelijk op de wereld muziek kaart gezet en hebben we 
er nu veel aan te danken. Denk bijvoorbeeld eens aan Armin van Buren, nu een grote naam in de popmuziek, die juist in die tijd is begonnen met produceren van muziek.
Veel artiesten verstoppen zich graag in het label “popmuziek” en gedijen daar meer dan goed in. Dit komt niet omdat het als puree door de radio geduwd wordt, maar omdat het ook erg makkelijk luistert. Veel kantoren of werkplaatsen hebben de radio aanstaan omdat er juist die easy listening muziek gedraaid wordt. Geen moeilijke teksten over verwerken van breakups, maar over juist de break ups zelf, over het vinden van liefde en geluk in het leven en over feesten in het weekend. Dit alles met teksten die enorm makkelijk mee te zingen zijn.
Het is dan ook geen ongewoon gegeven, dat hoe makkelijker iets mee te zingen is, hoe meer het in elkaars gedachten blijft, hoe meer de mensen het nummer thuis of in de auto aanvraagt bij die radio stations.
De artiesten worden per gedraaid nummer betaald, dus verslavende liedjes maken loont, niet alleen voor een fijnere situatie op de werkvloer, maar ook voor de beurs van de artiest zelf.